ayrılık

Martılar ilk kez seni sormuyorlardı. Karşılıklı bir sessizlikle, ahenge geçmeye az kalmış boşluk ile ufak parçacıklara ayırdığım simitleri martılara atıyordum. Her zaman oturduğum banktayım bende artık seni martılara anlatmıyorum. Ben varım sadece, temiz hava, deniz kokusu, martıları doyumanın bana verdiği huzurla yaşıyorum...