gideceğim. yavaş yavaş gidiyorum. senin gitmeni beklemiyorum, benim gitmemi beklediğini seziyorum.evimiz değil evin burası.ev. yuva değil... burası sen dahil düzensizliğinle kalsın . değişen tek şeyin sevgililerinin oluşu ne kötü. oysa sevdim. ama seni. ne başı var ne sonu. ne önceyim ne sonra... ortalarda bir yerde de değilim. bir kenarda da değildim... gidince bir kenarda olacağım. sonra ise hayatın ortasında, gerçek sevgilerde... git dediğin an son noktayı koyup gitmeyi bekliyorum. her an valiz hazır. depreme hazırlık valizi gibi bu saçmalık . iki ucu moklu değnek derler ya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder