Veda etmeden

Vedaları sevmem. Birine, bir yere veda edersin. O İnsanı tanıdığına sevinirisn. her bitiş yeni başlangıçları açar, yeni yerler, yeni insanlar tanımanın sevinci ile yol alır bazıları... Ben o andayımdır. birine veda edip bir başkalarına yol açıyor diye düşünemem, sevinemem. Ölümdür koparan bizi. Dört- beş yıl gibi uzun süre yurt dışında yaşamaktan dolayı görüşememezliklerdir derken artık İstanbulda da yıllarca görüşememezliklerin de olduğu aklıma geliyor. ben İstanbul da ki görüşememe durum/sebeblerini değil de hasret sebebiyle görüşememeyi ele alıyorum... Böylesi  ayrılırken üzüntü var, bir daha görüşememe var ama sanki bir daha görüşecekmişcesine uzaklaşmak vardır ben de görüşemeyeceğimizi bilsemde, en kıs zaman da olabilirsede... görüşemeyeceğimi bilirsem üzüntüsü derin diğerinde umut var sevinç var hasretinden.